انواع سبک مد
مد ممکن است به دنبال یافتن روش های منحصر به فرد برای لباس پوشیدن باشد، اما گاهی اوقات به داشتن یک طرح اولیه کمک می کند. در زیر تعدادی از گسترده ترین دسته بندی های مد برای کمک به شروع کار آورده شده است. شناخت انواع سبک مد به داشتن استایلی زیبا و معقول کمک خواهد کرد.
سبک مرسوم و ترند
تیپ اندامی و استایل مد روز هیچ حد و مرزی نمی شناسد. این سبک مد با توجه به آخرین و بهترین ترندهای فصل به طور مداوم در حال تغییر و تغییر است. کسانی که یک سبک مد روز را اجرا می کنند همیشه در مورد آخرین مد به روز می مانند و عادت دارند که کمد لباس خود را با تغییر فصل دوباره از نو بسازند. اگرچه از نظر اقتصادی کارآمدترین سبکی نیست که باید از آن پیروی کرد، این سبک مورد علاقه کسانی است که دوست دارند همه چیز را تغییر دهند و به اندازه کافی جسور هستند .
اسپورت: سبک ورزشی که به عنوان ورزش نیز شناخته می‌شود، عناصری از لباس‌های ورزشی مانند شلوار لی، شورت دوچرخه و سویشرت‌های سایز بزرگ را از سالن بدنسازی خارج کرده و به خیابان‌ها می‌برد.
بوهمی: همچنین به عنوان “بوهو” یا “بوهو شیک” شناخته می شود، سبک بوهمی از فرهنگ زیبایی شناسی هیپی و فرهنگ جشنواره دهه 1960 وام گرفته است. این سبک شامل رنگ های خاکی، پارچه ها و رنگ های طبیعی، و چاپ و لوازم جانبی از سراسر جهان است. ویژگی‌های بارز سبک بوهو لباس‌های ماکسی روان، دامن‌های بلند، شلوارهای زنگوله‌ای، کلاه‌های لبه‌دار بزرگ، حاشیه‌دار، جیر و کیف‌های دستی است.
گرانج: مد گرانج با الهام از موسیقی گرانج و خرده‌فرهنگی که در سیاتل دهه‌های 80 و 90 به وجود آمد، دارای محصولاتی از فروشگاه‌های دست‌فروشی مانند پیراهن‌های فلانل چهارخانه، بافتنی‌های بزرگ و لباس زنانه است که به شیوه‌ای مخرب و ژولیده طراحی شده‌اند. ظاهر گرانج اغلب شامل شلوار جین پاره یا جوراب شلواری، مدل موهای نامرتب و چکمه های مشکی است.
پرپی: سبک پرپی الهام گرفته از لباس ها و یونیفرم هایی است که به طور سنتی در مدارس مقدماتی خصوصی ساحل شرقی و کالج های لیگ آیوی پوشیده می شود. سبک پرپی اغلب از ورز فراگیر سبک پانک عبارتند از کت های چرمی، کت های ژاکتی، جوراب های مشکی پاره، شلوار جین تنگ، و چکمه های مشکی درشت. پیام‌های تحریک‌آمیز، آرم‌های گروه، و سفارش‌های کلاس بالا مانند چوگان، قایقرانی، تنیس و اسب‌سواری الهام می‌گیرد. آماده‌ها برای پوشیدن پیراهن‌های یقه‌دار، پیراهن‌های آکسفورد، ژاکت‌ها و جوراب‌های آرگیل، هدبندهای پارچه‌ای، کفش‌های قایق، کت‌های کتانی، مروارید، ژاکت‌های پشمی و شلوار خاکی شناخته می‌شوند.
پانک: مد پانک از سبک های پانک راکر خرابکارانه دهه 70 و 80 الهام گرفته شده است و خرده فرهنگ های زیادی را شامل می شود که هر کدام کدهای سبک خاص خود را دارند. برخی از عناصرشی‌سازی با سنجاق‌ها و وصله‌های ایمنی از موضوعات رایج در لباس‌های پانک هستند. آرایش پانک شامل خط چشم مشکی سنگین، موهاوک، موهای رنگ شده و موی میخ شده است.
لباس خیابانی: لباس خیابانی یک سبک مد غیررسمی است که برای اولین بار در دهه 1990 رایج شد. این شامل لباس‌های راحت و در عین حال مد روز مانند تی‌شرت‌های لوگو و تاپ‌های برش، هودی، شلوار گشاد و کفش‌های ورزشی گران‌قیمت است. لباس های خیابانی از سبک هیپ هاپ و اسکیت باز الهام می گیرند و عنصر کمیاب عمدی محصول را نیز اضافه می کند. پیروان جدیدترین گرایش‌ها در لباس‌های خیابانی به عنوان هیپ‌بیست شناخته می‌شوند و بسیاری برای تهیه کلاه‌های بیسبال، هودی، کفش‌های کتانی و غیره با نسخه‌های محدود طراحی شده‌اند.
کلاسیک: سبک کلاسیک اصطلاحی است برای یک سبک روزمره صیقلی که شامل عناصر لباس کار، مانند کت، دامن مدادی و خاکی است. این ظاهر حرفه ای تر برای دفتر و سایر تنظیماتی که می خواهید بهترین ظاهر خود را داشته باشید مناسب است.
گاه به گاه: استایل غیررسمی همان چیزی است که ممکن است در آخر هفته بپوشید. به شلوار جین، تی شرت های راحت و کفش های کتانی یا چکمه های تخت فکر کنید. هر دو لباس خیابانی و استایل اسپرت را می‌توان انواعی از استایل‌های غیررسمی در نظر گرفت، اما استایل‌های غیررسمی نیز می‌توانند به صورت پیش پا افتاده یا باسن باشند.
قدیمی
سبک قدیمی به لباس‌هایی اطلاق می‌شود که از سبک‌های رایج در دوره‌های قبل تقلید می‌کنند. از آنجایی که روند مد تمایل به چرخش دارد، با این حال، چیزی که سبک وینتیج را متمایز می کند این است که اگرچه می تواند به هر دهه گذشته اشاره کند، اما معمولاً ظاهری بین دهه های 1920 و 1970 دارد. هنگام پیروی از یک سبک قدیمی، به دنبال استفاده از محبوب ترین ترندهای گذشته، مانند لباس های پیناپ، لباس های بالدار، دامن های دایره ای، شلوارهای گشاد، و کت های کتانی در کمد لباس خود باشید.
